Woppy van der Velde

"Doe gewoon iets; geef je ergens voor op, probeer iets, het leidt altijd tot iets..."

Creatief-zijn is met de paplepel ingegoten - Thuis op de boerderij in Friesland kreeg ik altijd al veel ruimte om lekker creatief bezig te zijn: knutselen, bloemen plukken, met klei uit de slootkant bezig zijn, water, in het hooi spelen ...

Weer een periode verder in mijn leven werd er steeds verteld dat je iets nuttigs moest doen. Creativiteit stond toen in het teken van kleding maken, bloemen schikken, in de tuin werken, stoelen bekleden enz.

Vanaf mijn twintigste heb ik wel allerlei creatieve cursussen gevolgd o.a. op het gebied van potten bakken, creatieve handvaardigheid A en B. Eigenlijk heb ik altijd de wens gehad om eens iets SPECIAALS te gaan doen. Door mijn full time baan en mijn "moeder zijn" is er jarenlang niet veel van gekomen.

 

Creatief-zijn bleef kriebelen - In de zomer van 1997 heb ik me opgegeven voor een tweedaagse workshop beeldhouwen. Dit vond plaats in Eerbeek. Hier kregen we 'les' van Zuid-Afrikaanse kunstenaars uit Zimbabwe.

Het was een geweldige ervaring, zoiets te KUNNEN. Er ging een wereld voor me open! In de ban heb ik een jaar later nog twee keer een tweedaagse workshop gevolgd. Mijn eerste stenen beeld ziet u hier in dit boek; nummer 1 (van de stenen beelden).

 

Werken met steen - Er zijn voor beeldhouwen verschillende manieren om te werken.

1. Ik moet weten WAT ik ga maken,
2. Ik moet iets "ZIEN" in een steen, dan kan ik pas lekker werken.

Met steen werken is een grote uitdaging; wat er een keer af is gegaan, is er echt af. Dit in tegenstelling tot werken met klei of was; dit kun je er altijd weer 'aanplakken".

Twee winter seizoenen ('98/'99 en'99/'00) heb ik cursus gevolgd bij bet "Huis de schone kunsten" in Apeldoorn. Een avond per week wordt dan een groep mensen begeleid bij beeldhouwen en/of bronsgieten. Het ene jaar kreeg ik begeleiding van Joop ter Riele uit Zutphen. Het daarop volgende jaar van Jillis Waagmeester.

Vier winter seizoenen heb ik les gehad van Péta Vlieger uit Emst. Zij werkte volgens de "verloren was methode". (Zie bijgevoegde foto's)

 

Verloren was methode - Dit is een zeer bewerkelijke methode waarbij je we1 in de gelegenheid bent verschillende keren het beeld opnieuw in gietwas te gieten. Circa 6 keer, want dan is de mal op. Deze in gietwas gegoten beelden gaan dan naar de bronsgieter, die ze dan in brons giet. Je hebt dan de keus om dit "ruw" of in afgewerkte vorm terug te krijgen. Dan moet het nog gepatineerd worden (de kleur er aan geven; bruin, groen of zwart).

 

Ik ben nog bezig mij eigen stijl te ontwikkelen - De vormen/figuren welke ik maak zijn vrij "natuurlijk". Meestal zijn het mensfiguren. Nu ik erover nadenk vrouw-figuren, vooral wat mijn bronzen beelden betreft. Ik heb nog niet een bepaalde stijl. Misschien komt dat nog in de loop van de tijd.

Het werken met steen of was geeft mij geweldig veel voldoening en ik zou het iedereen willen aanraden:

"Doe gewoon iets; geef je ergens voor op, probeer iets, het leidt altijd tot iets..."